Aby wykonać położenie gładzi na stary tynk, należy wykonać następujące czynności: 1. Przygotować powierzchnię. Należy usunąć wszelkie zanieczyszczenia, takie jak kurz, brud i stare farby. Następnie należy wyrównać powierzchnię, wygładzając wszelkie nierówności. 2. Przygotować mieszankę gładzi.
Aby zdecydować, jak kłaść gładź gipsową, należy wziąć pod uwagę zarówno sposób użytkowania pomieszczenia, rodzaj podłoża, jak i planowany standard wykończenia. Od tego będzie zależeć wybór materiału oraz rodzaj narzędzia. Nakładanie gładzi gipsowej można wykonać metalową pacą, za pomocą wałka malarskiego lub maszynowo przy użyciu agregatu. Po nałożeniu kilku metrów kwadratowych, zanim materiał wyschnie, należy zebrać go za pomocą szerokiej pacy, by uzyskać gładką i cienką warstwę. Finalną powierzchnię uzyskujemy przez szlifowanie po wyschnięciu i pełnym związaniu gładzi, lub w przypadku gładzi bezpyłowych, zacieranie na mokro. Jak kłaść gładź? Głównym składnikiem gładzi gipsowej, jak wskazuje sama nazwa, jest oczywiście gips, czyli siarczan wapnia. Jest to składnik wyprodukowany w oparciu o naturalny minerał, uważany za zdrowy i przyjazny człowiekowi. Drobno zmielony gips daje możliwość nakładania bardzo cienkimi warstwami, a co za tym idzie uzyskania wysokiej kłaść gładź gipsową na ścianę czy sufit? Możemy ją nakładać za pomocą szerokiej metalowej pacy, wałka albo agregatu malarskiego, wyposażonego w odpowiednio szeroką dyszę (około 0,05 do 0,07 cala). Jeśli posługujemy się pacą, konieczny będzie też zakup niewielkiej kielenki, która pozwoli nabierać gładź i równomiernie rozprowadzić ją wzdłuż krawędzi metalowe narzędzia muszą być wykonane z wysokiej jakości stali nierdzewnej, gdyż gips sprzyja korozji żelaza, więc po chwili przerwy narzędzia niskiej jakości zardzewieją i spowodują trudne do usunięcia plamy. Oprócz gładzi gipsowej stosowane są też gładzie z dodatkiem cementu oraz wapna gaszonego, które oferują nieco mniejszą gładkość, ale za to nadają się na bardziej chropowate podłoża. Dodatek wapna pozawala też na stosowanie takiej gładzi w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, gdzie zwykła gładź, będzie się złuszczać. Materiał o wysokiej zawartości dużych cząstek stałych najłatwiej nakładać ręcznie za pomocą rynku dostępne są też gładzie polimerowe, które z kolei cechują się wysoką elastycznością, są więc polecane do ścian, które pracują, np. łączenia, drewno, elementy z płyt itp. Można je nakładać za pomocą wałka malarskiego lub agregatu. Są wygodne i umożliwiają łatwe przerwanie pracy w dowolnym od tego, jaki rodzaj gładzi stosujemy, ściana powinna być uprzednio wstępnie wyrównana oraz zagruntowana środkiem penetrującym. Nie mogą znajdować się na niej większe szczeliny czy zagłębienia ani luźne drobiny tynku czy zaprawy ze spoin. Gładź nie jest odpowiednim materiałem do wypełnień i źle wiąże grubsze warstwy. Służy do tego masa szpachlowa. Jak kłaść gładź na ścianę? Pracę zaczynamy od wymieszania gładzi z wodą do konsystencji gęstej śmietany. Powinna być nieco gęstsza niż emulsja malarska i nieco rzadsza niż zaprawa. Należy wymieszać nie tylko sypką gładź dostarczaną w workach do rozrabiania z wodą, ale także gotowe mieszanki sprzedawane w wiaderkach, jak np. gładzie polimerowe. Jeśli gotowa gładź jest zbyt gęsta, również można dolać do niej nieco kładziemy etapami. W przypadku zwykłej gładzi gipsowej lub polimerowej nakładanej w warunkach domowych najbardziej praktyczny będzie wałek malarski z długim włosiem. W sprzedaży są dostępne specjalne wałki, ale zwykły wałek malarski też będzie gładź od dołu ku górze, na całej wysokości ściany, posuwając się pasami po około 1,5 m do 2 m szerokości. Po nałożeniu powierzchni kilku metrów, kiedy gładź jest ciągle wilgotna, należy zebrać (wygładzić) ją za pomocą pacy. W tym celu najlepsza będzie duża paca metalowa – np. 60 cm długości – z zaokrąglonymi rogami, dzięki którym unika się pozostawiania ostrych krawędzi. Po kilku próbach można wypracować sobie odpowiednie tempo jak kłaść gładź w narożnikach? Warto zaopatrzyć się w specjalny wałek do węższych miejsc. Ma on szerokość najwyższej kilku centymetrów, natomiast jest dość gruby, co umożliwia dotarcie nawet w trudno dostępne krawędzie przy ościeżnicach. Podczas zbierania gładzi zaczynamy, przykładając krawędź pacy do narożników, i stopniowo zmieniamy kąt jej prowadzenia, oddalając się od krawędzi. Jak kłaść gładź na suficie? Nakładanie gładzi za pomocą wałka jest polecane szczególnie ze względu na łatwość wykańczania tą metodą sufitów. Używanie do tego celu pacy to prawdziwa udręka wykonawców. Tymczasem nakładanie gładzi na sufit za pomocą wałka, można wykonać, korzystając z teleskopu nawet bez wspinania się na drabinę. Jedynie zbieranie gładzi będzie wymagać posłużenia się chodzi o kolejność pracy, to zawsze zaczynamy od miejsc trudno dostępnych. Rozpoczynamy pracę od najdalszej części pomieszczenia, najlepiej od okna i postępujemy w stronę wyjścia. Bardzo ważne jest, aby podczas pracy mieć cały czas dostęp do mocnego źródła światła sztucznego. Idealnym rozwiązaniem jest zestaw reflektorów budowlanych, najlepiej halogenowych, a nie LED. Odpowiednio mocne i równe oświetlenie pozwoli na bieżącą ocenę gładkości powierzchni. Szlifowanie gładzi W zależności od gładkości podłoża po wyschnięciu pierwszej warstwy możemy nałożyć kolejne. Ostatnim etapem jest szlifowanie gotowej powierzchni. W przypadku gładzi bezpyłowych obróbkę można rozpocząć już przed na mokro wykonujemy za pomocą specjalnej pacy z gąbką, co pozwala całkowicie wyeliminować pylenie. W przypadku zwykłej gładzi po wyschnięciu szlifujemy ją siateczką lub papierem ściernym o bardzo drobnym uziarnieniu (200 lub więcej). Jeśli zdecydujemy się na papier ścierny, koniecznie wybierzmy ten na płótnie, gdyż po nałożeniu na kostkę szlifierską jego narożniki nie będą sztywne i nie pozostawią większej powierzchni można zdecydować się na wypożyczenie lub zakup tzw. żyrafy, czyli mechanicznego urządzenia do szlifowania. Jego zaletą jest nie tylko szybsza praca i większy zasięg, ale też możliwość podłączenia odkurzacza przemysłowego, dzięki czemu również unikniemy pylenia. Po uzyskaniu gładkiej powierzchni ściana jest już gotowa do malowania czy innej obróbki. Polecamy:Jak do tego podejść aby było dobrze zrobione.Czy przed położeniem gładzi należałoby powierzchnie zagruntować (była wcześniej gruntowana i po nałożeniu jednej warstwy farby zapadła decyzja ,że trzeba położyć gładź) i po położeniu gładzi na takiej powierzchni należałoby ponowne dać grunt przed położeniem farby.Czy
W reprezentacyjnych pomieszczeniach domu często decydujemy się na niestandardowe wykończenie ścian nadające wnętrzu indywidualnego charakteru. Oprócz doboru barw możemy również pokusić się o utworzenie na nich określonego wzoru imitującego, np. naturalny marmur, uzyskanie lustrzanego połysku, udekorowanie ścian i sufitu poliuretanową bądź gipsową sztukaterią. Uzyskanie pożądanego efektu wymaga z reguły zatrudnienia doświadczonych profesjonalistów, ale prostszych zadań, np. nałożenia gładzi można podjąć się również samodzielnie. Z artykułu dowiesz się: Jak przygotować podłoże pod gładź i tynk dekoracyjny? Jakie są rodzaje gładzi tynkarskich i gdzie się je stosuje? Jak wykonuje się dekoracyjne stiuki? Jak wykonuje się klasyczną sztablaturę? Jak wykonuje się ozdobne sztukaterie? Wymagane podłoże pod gładzie i tynki dekoracyjne Gładzie i tynki dekoracyjne nakładane są na wstępnie otynkowane - dowolnym rodzajem tynku - podłoże lub pokrycia z płyt gipsowo-kartonowych ze zbrojonymi i zaszpachlowanymi złączami. W zależności od rodzaju ostatecznego wykończenia podłoże musi charakteryzować się odpowiednią gładkością powierzchni. Najwyższe wymagania stawiane są w przypadku nakładania stiuków cienkowarstwowych - nierówności nie mogą być większe niż 1 mm i w liczbie do 2 po przyłożeniu łaty długości 2 m. W praktyce pod stiuki nadają się powierzchnie uprzednio pokryte tynkiem i gładzią lub starannie ułożone płyty gipsowo-kartonowe. Gładzie gipsowe nakłada się na równe tynki, w których odchylenia od płaszczyzny nie przekraczają 5 mm. Przy większych nierównościach przeprowadza się wstępne wyrównanie, np. gipsową masą szpachlową, a następnie na całą powierzchnię naciągamy gładź wykańczającą. W przypadku, gdy gładź chcemy nałożyć na malowaną ścianę, musimy sprawdzić, czy farba mocno trzyma się podłoża. Nakładanie gładzi. Fot. Baumit. Spękania i złuszczenia dyskwalifikują taką ścianę do nałożenia gładzi i konieczne będzie dokładne usunięcie starej farby. Przy niewidocznych uszkodzeniach, w celu określenia przydatności podłoża, pod powłoką wygładzającą przeprowadzamy - najlepiej w kilku miejscach - test polegający na nałożeniu gładzi (po uprzednim zagruntowaniu) na małej powierzchni. Po jej stwardnieniu spróbujemy ją usunąć szpachelką. Jeśli mocno trzyma się podłoża możemy pozostawić starą powłokę, którą przed nałożeniem powłoki wygładzającej trzeba przetrzeć gruboziarnistym papierem ściernym, dokładnie odkurzyć i zagruntować. W przypadku ścian malowanych farbami emulsyjnymi lepiej nakładać gładź akrylową. Podobne wymagania co do stanu podłoża stawiane są, w przypadku nakładania tradycyjnej sztablatury. Jako standardowe podłoże przyjmuje się tynk III kategorii, a grubość nakładanej warstwy wynosi 2-3 mm. Z kolei sztukaterie jako miejscowe lub liniowe elementy dekoracyjne nie stawiają specjalnych wymagań co do podłoża, musi ono jednak zapewniać dostateczną przyczepność zarówno na styku ściana-tynk i tynk-sztukateria gwarantującą bezpieczne zamocowanie niekiedy dość ciężkich ozdób. Gładzie tynkarskie Idealnie gładką powierzchnie ściany można uzyskać, nakładając na dowolny tynk dodatkową cienką warstwę tzw. gładzi tynkarskiej. Materiały te zawierają - oprócz gipsu - szereg dodatków zwiększających przyczepność i wytrzymałość, ułatwiających szlifowanie, wyrównujących barwę, regulujących szybkość wiązania. W handlu dostępne są trzy zasadnicze rodzaje gładzi do wyrównywania ścian: gipsowe, anhydrytowe polimerowe. Każdy z nich charakteryzuje się nieco innymi własnościami użytkowymi, a zakres zastosowania określa instrukcja umieszczona na opakowaniu. Przygotowanie gładzi w postaci suchej powinno przebiegać według zaleceń wskazanych przez producenta, niemniej poniższe zasady dotyczą wszystkich materiałów gipsowych: materiał gipsowy należy zawsze wsypywać do wody, a nie odwrotnie, ilość wody powinna zapewniać uzyskanie pożądanej konsystencji bez konieczności jej dolewania, do mieszania należy używać mieszadeł wolnoobrotowych, aby nie powodować napowietrzenia zaprawy, co skutkuje uzyskaniem porowatej powierzchni nakładanej warstwy, po każdym zużyciu przygotowanej porcji należy dokładnie umyć naczynia i narzędzia, gdyż resztki twardniejącego gipsu skracają czas wiązania następnej porcji. Wygodne do nakładania są gotowe gładzie polimerowe - wysychają one wolniej, ale lepiej przylegają do podłoża. Gładzie rozprowadza się szeroką pacą, warstewką grubości nie większej niż 2 mm. Warstwa gładzi polimerowej nie powinna być grubsza niż 2 mm. Fot. Piotrowice II. Z reguły ściany po wstępnym wygładzeniu wymagają przeszlifowania i ponownego naciągnięcia warstewki wygładzającej. Ręczne szlifowanie z użyciem papieru ściernego bądź siatki powoduje uciążliwe zapylenie, ale prace można usprawnić wykorzystując tzw. żyrafę - szlifierkę elektryczną na długim wysięgniku podłączoną do odkurzacza odsysającego pył. Produkowane są także gładzie do wyrównywania na mokro, co eliminuje konieczność ich szlifowania, a ostateczne wygładzenie uzyskuje się po nawilżeniu wstępnie stwardniałej powierzchni przy pomocy pacy. Nakładanie takiej gładzi wymaga jednak pewnej wprawy i doświadczenia w uzyskania odpowiedniego zwilżenia podłoża i uchwycenia stopnia związania umożliwiającego bezpieczne i efektywne zacieranie powierzchni. Bezpyłowa gładź szpachlowa do obróbki na mokro. Fot. Cekol. Nałożenie gładzi gipsowej pozwala uzyskać bardzo gładką powierzchnię najczęściej przygotowującą do malowania. Jednak przy standardowym oświetleniu trudno ocenić jakość utworzonej powłoki i często dopiero jej pomalowanie uwypukla wszelkie niedoskonałości. Uniknięcie kłopotliwych wad powierzchni ułatwia zapewnienie odpowiedniego oświetlenia podczas gładzenia - światło o dużym natężeniu powinno być skierowane wzdłuż powierzchni ścian, zwłaszcza, gdy planowane jest zamontowanie intensywnego oświetlenia, np. montowanym w kinkietach lub na suficie. Dekoracyjne stiuki Popularnym sposobem wykańczania ścian stają się też stiuki - cienkowarstwowe powłoki z gęstej masy na bazie akrylu lub wapna. Nanoszone są na równe podłoże pacą stalową w trzech warstwach, tworząc idealnie gładką, błyszczącą powierzchnię o jednobarwnej bądź cieniowanej kolorystyce. Decydujący wpływ na końcowy efekt ma jakość podłoża, gdyż wszelkie nierówności mogą uniemożliwić wygładzenie powierzchni, czy nawet przyczyniać się do uszkodzeń przez ostre krawędzie pacy. Wnętrze wykończone stiukiem perłowym Magnat Style. Fot. Magnat. Dekoracyjny efekt betonu w przedpokoju. Fot. Magnat. Podłoże z reguły wymaga zagruntowania rekomendowanym prze producenta stiuku preparatem. Sam proces wielowarstwowego nakładania pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów zdobniczych np. poprzez cieniowanie, melanż kolorystyczny czy ozdobne aplikacje. Wykonanie szczególnie dekoracyjnych stiuków wymaga dużego doświadczenia jak i zdolności artystycznych, choć również samodzielnie można wykonać ciekawe zdobienia. Surowe stiuki są mało odporne na zabrudzenia dlatego pokrywane są dodatkowo warstwą polerowanego wosku, który jednocześnie nadaje lustrzany połysk i chroni przed trwałym zanieczyszczeniem. Klasyczna sztablatura Jest formą gładzi gipsowej wykonanej z użyciem tradycyjnych składników gipsu i wapna i w pewnym stopniu upodabnia podłoże do pokrytego stiukiem. Zależnie od techniki nakładania tworzymy podłoże jednobarwne lub np. z żyłkowaniem upodabniającym pokrycie do naturalnego marmuru. Efekt wybłyszczenia powierzchni uzyskuje się poprzez końcowe cyklinowanie i zatarcie pacą zaczynu gipsowego z wodą wapienną, aż do uzyskania idealnie gładkiej i błyszczącej powłoki. Ozdobne sztukaterie Dodatkowe zdobienia ścian czy sufitu w postaci „rzeźbionych” plafonów, rozet, obramowań, pilastrów czy gzymsów sufitowych mogą być wykonane z lekkich materiałów (styropianu lub poliuretanu) albo tradycyjnie z gipsu. Ma to istotny wpływ na sposób montowania, zwłaszcza dużych dekoracji na suficie. Lekkie dekoracje z reguły wystarczy przykleić do podłoża klejem szybkowiążącym z ewentualnym czasowym dociskiem, np. regulowaną podporą. Sztukateria we wnętrzu. Fot. Prof-Bud. W przypadku sztukaterii gipsowych mocowanie odbywa się za pomocą kleju/gipsu jak i mechanicznie przez przykręcenie. Technikę zamocowania trzeba zawsze dobrać do wielkości i ciężaru ozdoby (ilość i średnicę kołków mocujących, ich rozmieszczenie), a otwory po wkrętach wymagają zaszpachlowania. Autor: Cezary JankowskiZdjęcie otwierające: Piotrowice IIZdjęcia w tekście: Baumit, Piotrowice II, Cekol, Magnat, Prof-Bud Pęcherze mogą wynikać z niedosuszenia warstw podkładowych lub reakcji chemicznej materiałów różnych producentów. Proponuję w miejscach bąbelków zedrzeć warstwy do oryginalnego tynku, wyrównać szpachlą Knauf Goldband, powierzchnię zeszlifować i po wyschnięciu pomalować. Możliwe jest także, że ściana w przedpokoju jestBądź na bieżąco! Polub nasz profil na Facebooku. Metoda nakładania gładzi wałkiem na przestrzeni ostatnich lat coraz bardziej zyskuje na popularności. Dlaczego? Odpowiedź na to pytanie nie jest trudna. Metoda ta jest zdecydowanie wygodniejsza, łatwiejsza do opanowania i mniej czasochłonna od metody polegającej na rozprowadzaniu gładzi stalową pacą. Jeśli jeszcze się wahasz i masz wątpliwości czy metoda nakładania gładzi wałkiem jest dla Ciebie, spróbuj i przekonaj się, że warto. Zyskasz czas i będziesz skuteczniejszy. W tym artykule podpowiemy Ci: jaką gładź wybrać do nakładania wałkiem, jak szpachlować wałkiem w prawidłowy sposób i polecimy Ci jakich użyć narzędzi. Nakładanie gładzi wałkiem – Tak czy nie ? Tradycyjna metoda nakładania gładzi przy pomocy pacy jest obecnie stosowana coraz rzadziej. Wykorzystanie w tym celu wałka nie jest nowością ale w ostatnim czasie szybko zyskuje na popularności jako metoda łatwa do opanowania i bardzo skuteczna do wygładzania dużych powierzchni ścian i do drobnych napraw. Ciekawostka: w krajach Europy zachodniej już od dawna na szeroką skalę wykorzystuje się metodę nakładania gładzi wałkiem. Na przykład we Francji można kupić gładź w gotowym zestawie naprawczym, w którego skład wchodzi wiaderko, masa szpachlowa oraz styropianowy wałek do drobnych napraw. Dlaczego do nakładania wałkiem najlepiej wybrać gotową gładź polimerową? Do nakładania wałkiem najbardziej polecane są gładzie polimerowe. Mają one tę zaletę nad gładziami sypkimi, że nie wiążą na wałku w trakcie pracy. W gładzi polimerowej czynnikiem wiążącym jest wyłącznie polimer – nie zastosowano tutaj gipsu. Gips twardnieje w procesie wiązania w połączeniu z wodą niezależnie od dostępu powietrza. Gładź polimerowa nie wiąże, tylko wysycha. Co za tym idzie ciągle zamaczany w gładzi polimerowej wałek zachowa wilgotność i tym samym gładź polimerowa na jego powierzchni nie stwardnieje. Wybierając gładź polimerową unikniesz irytujących i czasochłonnych momentów, kiedy trzeba przerwać pracę i umyć wałek. Drugim ważnym powodem dla którego warto wybrać gładź polimerową przy metodzie nakładania gładzi wałkiem, jest możliwość nakładania precyzyjnie cienkich warstw. Gładź polimerową możesz nakładać w warstwie cieńszej niż 1 mm, bez ryzyka obsypywania się gładzi, które może wystąpić w przypadku stosowania gładzi gipsowych. Gładzie polimerowe (inaczej zwane dyspersyjnymi) mają bardzo dużą przyczepność do podłoża oraz elastyczność a dodatkowo są odporne na wszelkiego rodzaju uszkodzenia mechaniczne czy wilgoć – świetnie sprawdzą się więc na ścianach w kuchni czy łazience. Gładzie polimerowe umożliwiają uzyskanie bardzo gładkiej powierzchni, którą możesz wykończyć w dowolnie wybrany sposób. Są także odporne na pęknięcia, w związku z czym nie musisz się obawiać, że dopiero co wykonany remont będzie trzeba szybko powtórzyć. Jak nałożyć gładź krok po kroku? Choć nakładanie gładzi nie jest skomplikowane, należy każdy etap wykonać z należytą starannością. Cały proces można podzielić na kilka kroków: 1. Przygotowanie podłoża (odpylanie, gruntowanie), 2. Naniesienie gładzi na ścianę (pacą, wałkiem lub agregatem szpachlarskim), 3. Zaciągnięcie powierzchni gładzi (pacą lub piórem), 4. Zeszlifowanie drobnych nierówności. Niezależnie od używanych narzędzi czynności, jakie należy wykonać są takie same. Bez wątpienia jednak nałożenie gładzi przy pomocy wałka jest sporą rewolucją oraz uproszczeniem dla osób, które dotychczas nie miały styczności ze szpachlowaniem wałkiem. Szpachlowanie wałkiem – na co zwrócić uwagę? Przy szpachlowaniu wałkiem najlepiej nabierać gładź na wałek prosto z wiadra. Ważne, żeby w przeciwieństwie do zwykłego malowania, w miarę możliwości nie ściągać nadmiaru gładzi z wałka. Jeśli na wałku osiądzie więcej masy, będzie to ułatwiało nanoszenie gładzi. Aby dobrze nabrać gładź na wałek, powinieneś kilkukrotnie zanurzyć go w gładzi na całą jego głębokość. Następnie wystarczy, że rozprowadzisz gładź na ścianie – dokładnie tak samo, jak przy malowaniu farbą. Pożądana grubość rozprowadzanej warstwy zależy od kilku czynników: jak szybko ją rozprowadzasz; wielkości wałka; gęstości gładzi. Gładzie, które są bardziej lejące nakłada się przy pomocy wałka warstwą o grubości pomiędzy 1 a 2 mm. Takie zastosowanie świetnie się sprawdzi przy wykonywaniu ostatecznej warstwy na tynku gipsowym umiejętnie wykończonym w technologii mleczka gipsowego lub na płytach g-k przy wykonywaniu etapu szpachlowania Q4, czyli pokrywania całej powierzchni płyt gipsowo kartonowych cieniutką warstwą gładzi. Gładzie gęstsze nakłada się wałkiem warstwą 2-3 mm, co pozwoli na skuteczne pokrycie większości tynków, takich jak gipsowe czy cementowo-wapienne. Nałożoną wałkiem masę szpachlową dla nadania gładkiej powierzchni zaciąga się na ścianie szpachlami powierzchniowymi najczęściej o szerokości między 20 a 80 cm, które są nazywane nożami. Specjalnie zaprojektowany kształt narzędzia sprawia, że wygładzanie jest dużo łatwiejsze, niż w przypadku narzędzi tradycyjnych takich jak pióro czy stalowa paca. W taki sposób wykonuje się zazwyczaj 2 warstwy gładzi. Pierwsza z nich ma pokryć całą powierzchnię ściany, aby piaskowa struktura tynku nie była widoczna. Druga warstwa ma za zadanie wyrównać wszystkie nierówności pierwszej. Po nałożeniu obu warstw należy zetrzeć drobne nierówności przy pomocą siatki i gąbki ściernej lub szlifierki do gładzi. Narzędzia do nakładania gładzi wałkiem Do poprawnego nałożenia gładzi przy pomocy wałka potrzebujesz kilku niezbędnych elementów. Najważniejszym z nich jest oczywiście sam wałek. W specjalistycznych sklepach budowlanych możesz znaleźć specjalne wałki do nakładania gładzi, które mają grube oraz sztywne włosie wykonane z nylonu. Jeżeli nie masz możliwości zakupu dedykowanego wałka, możesz spróbować użyć klasycznego wałka do malowania. Pamiętaj jednak, że musi być on wykonany z mocnych materiałów, w związku z tym, że gładź nabrana na wałek jest o wiele cięższa od klasycznej farby. Zwróć więc uwagę na jakość wykonania uchwytu i łożyska. Włosie nie powinno być także bardzo grube ani chłonne – w przeciwnym razie ciężko będzie zmyć z niego gładź. Do pracy potrzebne będą Ci także szpachle powierzchniowe, czyli noże do gładzi. Różnią się one między sobą kilkoma istotnymi szczegółami. Noże aluminiowe cechują się większą wytrzymałością rękojeści oraz odpornością na uszkodzenia mechaniczne. Noże z uchwytem z tworzywa sztucznego są natomiast lżejsze. Niektóre modele posiadają także funkcję wymiany stalowych ostrzy, co może być sporą zaletą w przypadku wykrzywienia się noża. Jaką gładź wybrać wśród gładzi Śmig? Jak wspomnieliśmy wyżej, do metody nakładania gładzi wałkiem, najlepiej sprawdzą się gładzie polimerowe. Polecamy wypróbować polimerowe gładzie marki ŚMIG, które idealnie nadają się do nakładania wałkiem. Przede wszystkim dedykowaną do nakładania wałkiem śnieżnobiałą gładź ŚMIG A-11, której konsystencja umożliwia nakładanie wałkiem bez dolewania wody. Gładź ŚMIG A-2 także nadaje się się do aplikacji przy użyciu wałka, ma odpowiednio gęstą konsystencję i może zostać zmieszana z wodą w zależności od potrzeb i warunków panującym w danym pomieszczeniu, takich jak temperatura czy poziom wilgotności. Inną z polecanych przez nas opcji jest wybór gładzi malarskiej A-8, która cechuje się większą twardością, nieco rzadszą konsystencją i świetnie sprawdzi się do cienkowarstwowego szpachlowania i dalszej obróbki mechanicznej. NAsza oferta gładzi i gipsów szpachlowych Biała Gładź Prosto Pod Wałek posiada idealną konsystencję do prostego i szybkiego nakładania przy użyciu wałka do gładzi – nie ma potrzeby rozcieńczania produktu z wodą! A-11 zapakowane zostało w czarne, plastikowe wiaderka, wyprodukowane z materiałów pochodzących z recyklingu! Podobnie jak reszta naszych gotowych gładzi A-11 jest po wyschnięciu i związaniu wysoce elastyczna i odporna na spękania. Wygładzona powierzchnia za pomocą naszego nowego produktu posiada wyjątkowo białą i gładką powierzchnię! Przeznaczona jest do wygładzania powierzchni ścian i sufitów oraz do wypełniania niewielkich ubytków i rys na tynkach wewnątrz budynków. A-2 można stosować także do łączenia płyt gipsowo-kartonowych z taśmą wzmacniającą. Gładź tworzy trwałe i śnieżnobiałe podłoże pod powłoki malarskie i tapety. Otwórz wiaderko gładzi A-8 i używaj! Nie musisz przygotowywać masy, bo w środku masz gotowy produkt o idealnej konsystencji, świetnie przystosowany do nakładania wałkiem! ŚMIG A-6 charakteryzuje się krótkim czasem wysychania. Dzięki nowoczesnej formule schnie 2-krotnie szybciej niż tradycyjne gładzie gotowe, co umożliwia szybsze przystąpienie do prac końcowych a tym samym szybsze ukończenie prac w ogóle. Przeznaczona jest do wygładzania powierzchni ścian i sufitów oraz do wypełniania niewielkich ubytków i rys na tynkach wewnątrz budynków. Gładź tworzy trwałe i śnieżnobiałe podłoże pod powłoki malarskie i tapety. Przeznaczona jest do wygładzania powierzchni ścian i sufitów oraz do wypełniania niewielkich ubytków i rys na tynkach wewnątrz budynków. Łatwa do nakładania i szlifowania. Przeznaczona jest do wygładzania powierzchni ścian i sufitów oraz do wypełniania niewielkich ubytków i rys na tynkach wewnątrz budynków. Łatwa do nakładania i szlifowania. Gładź ma kolor śnieżnobiały.
Co zrobić, jeśli twój sufit ma plamy wody. Pierwszą rzeczą, którą chcesz zrobić jest znalezienie źródła wody (tj. przecieku, itp.) i zatrzymanie go. Jeśli jest to wyciek w dachu masz do czynienia z, i nie są pewni, gdzie woda pochodzi z, skontaktuj się z firmą naprawy dachu, aby przyjść i sprawdzić swój dach.
