W spowiedzi bowiem penitent spotyka się z Bogiem miłującym człowieka, który nie pozostawia go samotnie w doświadczeniu cierpienia i grzechu, lecz troszczy się o to, byśmy życie mieli i mieli je w obfitości (por. J 10, 10). Działanie Boga w człowieku urzeczywistnia się we wspólnocie Kościoła, który – jak to pięknie określił
Ks. Dawid Pietras Msza Trydencka Gorzów Wlkp. 28 II 2015 r. KAZANIE O GRZECHU NIECZYSTYM Wolą Bożą jest wasze uświęcenie: powstrzymywanie się od rozpusty, aby każdy umiał utrzymywać własne ciało w świętości i we czci, a nie w pożądliwej namiętności, jak to czynią nie znający Boga poganie. (…) Nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do świętości (1 Tes 4,3-7). Te słowa św. Pawła są dla nas wezwaniem do czystości serca, do walki o cnotę czystości. Dziś więc spojrzymy na grzech nieczystości. Zagadnienia dotkniemy w trzech punktach: 1. Waga grzechu nieczystego. 2. Rodzaje grzechów nieczystości. 3. Jak walczyć z grzechem nieczystości. 1. WIELKOŚĆ GRZECHU NIECZYSTOŚCI Święci mówią, że o grzechach nieczystości nie powinno się rozprawiać szczegółowo. Św. Franciszek Salezy mówi, że samym rozprawianiem o tych grzechach możemy już splamić cnotę czystości. Jednakże skoro Biblia w tylu miejscach potępia grzech nieczysty, to i Kościół ma prawo nauczać o tym grzechu. Dziś jest to nader konieczne! Potrzebne są kazania wyjaśniające ten jeden z siedmiu grzechów głównych – nieczystość. Dlatego św. Jan Maria Vianney w kazaniu o grzechu nieczystym mówił: „Chcąc wam należycie przedstawić ciężkość tego przeklętego grzechu, który tyle dusz wiedzie na stracenie, należałoby otworzyć przed waszymi oczyma piekło z całą jego grozą i wskazać, jak strasznie chłoszcze wszechmoc Boża nieszczęśliwe ofiary tego występku. – Przyznacie, że człowiek nie zdoła pojąć należycie szkarady tego grzechu i surowości Bożej, która karze na wieki nieczystych. Powiem tylko tyle, że kto popełnia grzech nieczysty, dopuszcza się pewnego rodzaju świętokradztwa, bo znieważa członki Chrystusowe i świątynię Ducha Świętego, którą jest nasze ciało (1 Kor 6, Z tego można choć nieco pojąć, jak wielką obrazą Bożą jest ten grzech i na jak wielkie zasługuje kary”. „Strzeżcie się rozpusty. (…) Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie?” (1 Kor 6, 18-19). Katechizm św. Piusa X mówi: „Nieczystość jest nader poważnym grzechem w oczach Boga i ludzi, gdyż zniża człowieka do poziomu nierozumnych zwierząt, pociąga do wielu innych grzechów i wad, a także przynosi najstraszniejsze kary zarówno w życiu doczesnym jak i w przyszłym”. Wiemy, że Sodoma i Gomora zostały zniszczone z powodu grzechów nieczystych, grzechów homoseksualizmu. „Krzyk Sodomy i Gomory rozmnożył się i grzech ich zbytnie ociężał” (Rdz 18,20). „Jak Sodoma i Gomora, i okoliczne miasta – (…) oddawszy się rozpuście i pożądaniu cudzego ciała – stanowią przykład przez to, że ponoszą karę wiecznego ognia” (Jd 7). Podobnie Pompeje, w których kwitły domy rozpusty zniszczone zostały z powodu wybuchu Wezuwiusza. W pierwszych wiekach grzech apostazji, zabójstwa i cudzołóstwa uważano za największe przestępstwa. Było za nie od 7 do 10 lat pokuty, czyli wyłączenia z Kościoła. A kiedy po otrzymaniu rozgrzeszenia ktoś ponownie go popełnił, zostawał dozgonnie wyłączony z Kościoła. Zestawienie cudzołóstwa z zaparciem się wiary i zabójstwem skazuje na wyjątkowy ciężar gatunkowy grzechu nieczystego. Maryja powiedziała bł. Hiacyncie z Fatimy: „Najwięcej ludzi trafia do piekła przez grzechy nieczystości”. W Liście Judy czytamy: „Ci właśnie na waszych agapach są zakałami, bez obawy oddają się rozpuście… samych siebie pasą… obłoki bez wody wiatrami unoszone… drzewa jesienne nie mające owocu, po dwakroć uschłe, wykorzenione… rozhukane bałwany morskie wypluwające swoją hańbę… gwiazdy zbłąkane, dla których nieprzeniknione ciemności na wieki przeznaczone” (Jd 12-13). Gwiazdy zbłąkane to metafora do upadłych aniołów, których los potępienia podzielą rozpustnicy! „Dopiero na Sądzie Ostatecznym poznamy, ilu to ludzi wtrąciła nieczystość na wieczne potępienie. Tak, bracia moi, grzech ten jest okropnie szkaradnym i dlatego ludzie tajemnie go popełniają. Chcą go nawet ukryć w oczach własnych, bo dobrze wiedzą, jak ich upadla” – mówi św. Jan Vianney. Apostoł Paweł poucza, że człowiek może "doprowadzić siebie do zatwardziałości i oddać się rozpuście, popełniając zachłannie wszelkiego rodzaju grzechy nieczyste" (Ef 4,19). Grzech ten pociąga za sobą szukanie coraz to mocniejszych doznań, bodźców… Doświadczenia seksualne wdrukowują się w nas i popęd seksualny niewłaściwie realizowany staje się nałogiem. Wtedy stajemy się niewolnikami własnego popędu seksualnego. Tak jakby ogon machał psem, a nie pies ogonem! Są to nałogi bardzo trudne do pokonania! O powadze tego grzechu świadczy scena, którą mistycznie zobaczyła św. Faustyna: „Ujrzałam Pana Jezusa przywiązanego do słupa, z szat obnażonego, i zaraz nastąpiło biczowanie. (…) I dał mi Jezus poznać, za jakie grzechy poddał się biczowaniu, są to grzechy nieczyste” (Dzienniczek, nr 445). A okrucieństwo rzymskiego biczowania widzieliśmy chociażby w filmie „Pasja” Mela Gibsona. Św. Piotr napisał o popełniających nieczystość: „Za przyjemność uważając rozpustę uprawianą z dnia, jako zakały i plugawcy pławią się w tych uciechach, gdy z wami są przy stole. Oczy mając pełne kobiety cudzołożnej i niesyte grzechu, uwodzą oni dusze niestałe. (…) Wypowiadając bowiem słowa górnolotne a próżne, uwodzą żądzami cielesnymi i rozpustą (…). Wolność im głoszą, a sami są niewolnikami zepsucia” (2 P 2,13-19). Ci wszyscy, którzy stworzyli ideologię gender są niewolnikami zepsucia i psują moralność innych. Wg tej ideologii płeć jest jedynie tworem kulturowo-społecznym. Niektórzy wyliczają 56 płci. Stąd nie istnieją żadne zasady moralne, każdy realizuje się seksualnie wg własnych potrzeb. Ta ideologia jest opracowana w podręczniki, programy nauczania i wtłaczana powoli w system edukacji! To prowadzi do zaburzeń osobowości oraz zupełnej rozwiązłości seksualnej u dzieci. Rozbije to rodzinę i zdeprawuje społeczeństwo. Grzech nieczysty prowadzi ludzi do ustanawiania praw sprzecznych nie tylko z moralnością, ale i z prawem naturalnym! Raport Światowej Organizacji Zdrowia promuje edukację seksualną typu B. Według niej dzieci do lat 4 mają wiedzieć o masturbacji, dzieci do lat 6 powinny wiedzieć czym jest miłość homoseksualna, do lat 9 umieć znać metody antykoncepcji, a do lat 12 ją stosować, do lat 15 znać rodzaje związków! 2. RODZAJE GRZECHÓW NIECZYSTYCH MYŚLI I POŻĄDANIA „Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa” (Mt 5,28)- powiedział Pan Jezus. Także dziewiąte przykazanie Dekalogu mówi: „Nie pożądaj żony bliźniego swego”. Oczywiście grzeszyć pożądaniem można i nie będąc małżonkiem. Św. Piotr pisze: „Proszę, abyście jak przybysze i goście powstrzymywali się od cielesnych pożądań” (1 P 2,11). Św. Jan Vianney w kazaniu o grzechu nieczystym jasno mówi, by rozróżniać przy spowiedzi nieczyste myśli od nieczystych pragnień. Między nimi jest różnica, bo pragnienia dążą do ich realizacji. Nie wolno nam lekceważyć myśli, bo z nich rodzą się słowa i czyny. Bóg widzi nasze myśli i najtajniejsze pragnienia. SŁOWA Św. Jakub w swoim Liście pisze o języku: Oto mały ogień, a jak wielki las zapala. Tak i język jest ogniem, sferą nieprawości (Jk 3,5). Św. Jan Vianney w swoim kazaniu mówił: „Grzeszyć możemy dalej słowami. Przez mowę wyrażamy na zewnątrz to, co myślimy, co dzieje się w naszym sercu. Należy się więc [w spowiedzi św.] oskarżyć ze wszystkich nieczystych słów i dodać, jak długo trwała brudna rozmowa, jakie pobudki skłoniły was do niej, wobec ilu i wobec jakich osób mówiliście o nieczystych rzeczach. Ach, bracia moi, dla wielu dzieci byłoby lepiej, gdyby wpadły w łapy tygrysa lub lwa, zamiast dostać się w towarzystwo wyuzdanych ludzi. Z obfitości serca mówią usta. Stąd łatwo zrozumiecie, jak muszą być zepsute serca tych niegodziwców, którzy brudzą się i tarzają w błocie nieczystości. O Boże, Tyś sam powiedział, że z owocu poznaje się drzewo! Ze szkaradnych rozmów poznaje się zgniliznę duchową człowieka”. Ileż to nieczystych dwuznacznych rozmów, żartów słyszymy wokół nas, chociażby w środowiskach pracy! Podobnie flirty, kokieteria… Granie na czyichś uczuciach poprzez słowa… Św. Ludwik umierając, dał synowi swemu następującą wskazówkę: „Mów zawsze tak, byś się nie potrzebował rumienić, choćby się cały świat o tym dowiedział”. NIESKROMNY UBIÓR „Podobnie kobiety – skromnie przyodziane, niech się przyozdabiają ze wstydliwością i umiarem, nie przesadnie zaplatanymi włosami, nie złotem czy perłami, czy kosztownym strojem, lecz dobrymi uczynkami, co przystoi kobietom, co przyznają się do pobożności” (1 Tym 2,9-10). Św. Bernard pisze, że osoby nieskromnie ubrane są narzędziami czarta, który posługuje się nimi, by zatracać dusze. Nie jeden gwałciciel zaczynał od spojrzenia na nieskromnie ubraną kobietę. To był początek jego zainteresowania się erotyką. Dziś w modę weszły dekolty, odsłonięte plecy, ramiona, uda… Na rekolekcjach oazowych dziewczyny mają problem, w co się ubrać, bo większość ciuchów, jakie biorą są nieskromne. O zgrozo! To wchodzi nawet do naszych świątyń! O. Pio czasem odsyłał wiele kobiet spod konfesjonału do domu, by się ubrały właściwie. Ile ubiór rodzi nieczystych myśli, pragnień, spojrzeń… Jak iskra – rozpala las! W środowiskach tradycji powraca zwyczaj ubierania na głowę mantylki. Chusta ta zakrywa włosy kobiety. Włosy też są zmysłowe. Drogie panie, zlitujcie nad nami, my mężczyźni jesteśmy wzrokowcami! SPOJRZENIA BEZWSTYDNE (PORNOGRAFIA, OBRAZY, ZDJĘCIA, SZTUKI TEATRALNE, KINO, FILM, CZYTANIE ROMANSÓW, GAZETY) KKK 2354 Pornografia polega na wyrwaniu aktów płciowych, rzeczywistych lub symulowanych, z intymności partnerów, aby w sposób zamierzony pokazywać je innym. Znieważa ona czystość, ponieważ stanowi wynaturzenie aktu małżeńskiego, wzajemnego intymnego daru małżonków. Narusza poważnie godność tych, którzy jej się oddają (aktorzy, sprzedawcy, publiczność), ponieważ jedni stają się dla drugich przedmiotem prymitywnej przyjemności i niedozwolonego zarobku. (…) Władze cywilne powinny zabronić wytwarzania i rozpowszechniania materiałów pornograficznych. Dawniej pornografia nie była tak dostępna. Głównie posługiwano się kasetami video. Dziś w dobie Internetu dostęp wszelkiego rodzaju pornografii jest niezwykle prosty. Pornografia promuje wszelką perwersje seksualną… od pedofilii po homoseksualizm, po akcesoria erotyczne... Najczęściej wpisywanym hasłem w internecie na Google jest sex. W szerzenie erotyki wpisują się magazyny pornograficzne dostępne w kioskach, sklepach, na stacjach benzynowych. Widocznie magazyny erotyczne – podobnie jak prezerwatywy – są przedmiotami pierwszego użytku… Wykładane często na zewnątrz przyciągają wzrok klienta. Prócz materiałów pornograficznych dzisiejszy człowiek styka się nieustannie z wszechobecną golizną. W filmach, teatrze, w handlu, w reklamach… Kupujesz w sklepie materiały budowlane, kosmetyki, bieliznę… musisz patrzeć na gołą kobietę lub nagiego mężczyznę. Seks stał się narzędziem marketingu. Firmy reklamowe wykorzystują pożądliwość i zmysłowość w reklamowaniu towaru. Oddziałują na wzrok, słuch, wyobraźnię… W grach komputerowych, w bajkach, zabawkach dla dzieci… również spotykamy erotykę. Kobiety przedstawiane są z idealnymi kształtami, biust… Spójrzcie chociażby na ubiór postaci z gier komputerowych. Podobnie w przemyśle muzycznym, gdzie coraz częściej promowane są perwersje, w tym homoseksualizm. Gwiazdy podziwiane przez młodzież promują liberalizm seksualny. W bajkach, filmach, teledyskach coraz częściej mamy do czynienia z podprogowym przekazem treści erotycznych. Np. w bajce „Król lew”, kiedy tenże lew pada zmęczony z ziemię, z pyłu tworzy się chmurka, która w ułamku sekundy układa się w wyraz sex. Dziecko tego nie zauważy, ale nasz mózg koduję tę informację. Podobnie ukryte są sceny erotyczne czy zdjęcia akcesoriów erotycznych. Sztuka „Golgota-piknik”, którą chciano wystawić w Polsce, to prócz bluźnierstwa, jedno wielkie promowanie seksu. A czy czytanie romansów nie rozpala pożądliwości? Podobnie piśmidła dla kobiet, prezentujące model kobiety wyzwolonej… Czyż nie zawierają jakiegoś artykułu o seksie, o nowych trikach seksualnych… Artykuł na pierwszej stronie gazety dla kobiet pt. Jak zaskoczyć partnera w łóżku! Wszystkie te tzw. kobiety wyzwolone należałoby zapytać, od czego one się wyzwoliły? Ostatnio powstał program rozrywkowy - show, w którym uczestnicy występują nago! Jadę na egzamin po Warszawie i nagle widzę wielki billboard: Pierwszy taki program w Polsce! OKAZJE Czy takimi okazjami nie są nocne imprezy z alkoholem… kluby nocne… plaże nudystów… dyskoteki… Czy stamtąd się wychodzi w stanie łaski uświęcającej? Czy nieskromne ubiory uczestników dyskotek… tańce z nieprzyzwoitym dotykaniem siebie… pożądliwe pocałunki… zapewni duchowy wzrost naszej młodzieży? Grzechem będzie również tworzenie sytuacji idealnych do grzechu np. chłopak pozostaje u dziewczyny na noc. Jadą tylko we dwoje pod namiot itd. Podobnie chętne przebywanie z osobami rozpustnymi, serfowanie po Internecie godzinami bez celu! To wszystko jest narażaniem się na upadek. Również odpowiedzialność biorą rodzice i opiekunowie, za to, co dzieci czy młodzież ogląda. Rodzice z troski o dusze dzieci winni podjąć trud kontroli korzystania przez nich z Internetu. Wiemy jak św. Jan Vianney walczył z tańcami w swojej parafii. Mówił, że taniec jest zmysłowy. W kazaniu powiedział: „Również bale i tańce są pod tym względem bardzo niebezpieczne. Wskutek nich przynajmniej trzy czwarte młodych ludzi dostaje się w ręce ducha nieczystego. (…) Tak, moi bracia, na Sądzie Ostatecznym poznamy, że przez zanadto światowe zabawy dziewczęta więcej popełniły grzechów, niż mają włosów na głowie. Ile wtedy bywa złych spojrzeń, pragnień, nieskromnych dotknięć, słów nieczystych, namiętnych uścisków, ile zazdrości i kłótni? – Powiedział dobrze cierpiący Hiob: Trzymają bęben i harfę i weselą się przy głosie muzyki. Prowadzą w dobrach dni swoje, a w mgnieniu oka do piekła zstępują (Hi 21,12-13)”. CZYNY KKK 2352 Przez masturbację należy rozumieć dobrowolne pobudzanie narządów płciowych w celu uzyskania przyjemności cielesnej. "Zarówno Urząd Nauczycielski Kościoła wraz z niezmienną tradycją, jak i zmysł moralny chrześcijan stanowczo stwierdzają, że masturbacja jest aktem wewnętrznie i poważnie nieuporządkowanym". "Bez względu na świadomy i dobrowolny motyw użycie narządów płciowych poza prawidłowym współżyciem małżeńskim w sposób istotny sprzeciwia się ich celowości". Poszukuje się w niej przyjemności płciowej poza "relacją płciową, wymaganą przez porządek moralny, która urzeczywistnia w kontekście prawdziwej miłości pełny sens wzajemnego oddawania się sobie i przekazywania życia ludzkiego" [Kongregacja Nauki Wiary, dekl. Persona Humana]. W celu sformułowania wyważonej oceny odpowiedzialności moralnej konkretnych osób i ukierunkowania działań duszpasterskich należy wziąć pod uwagę niedojrzałość uczuciową, nabyte nawyki, stany lękowe lub inne czynniki psychiczne czy społeczne, które mogą zmniejszyć, a nawet zredukować do minimum winę moralną. Św. Faustyna usłyszała od Jezusa: „Nie lękaj się ani walk duchowych, ani żadnych pokus; […] wiedz, że przez mężną walkę oddajesz mi wielką chwałę, a sobie skarbisz zasługi, pokusa daje sposobność do okazania mi wierności” (Dzienniczek, nr 1560). Walcząc z pokusą podobamy się Bogu i Bóg tę walkę doceni. To pocieszenie dla tych, którzy walczą z tą słabością. Św. Faustynie Jezus dał dar czystości. Dlaczego my nie możemy prosić o taki dar? KKK 2353 Nierząd jest zjednoczeniem cielesnym między wolnym mężczyzną i wolną kobietą poza małżeństwem. Jest on w poważnej sprzeczności z godnością osoby ludzkiej i jej płciowości w sposób naturalny podporządkowanej dobru małżonków, jak również przekazywaniu życia i wychowaniu dzieci. Poza tym nierząd jest poważnym wykroczeniem, gdy powoduje deprawację młodzieży. Kard. J. Ratzinger w wywiadzie-rzece Raport o stanie wiary mówi o dwóch pęknięciach w dziedzinie seksualnej: oddzielenie płodności od małżeństwa oraz oddzielenie współżycia od płodności. Dziś w środkach społecznego przekazu, filmach, sztuce… seks pozamałżeński ukazywany jest jako coś normalnego. „Skoro się kochają, to mają prawo do tego”. Zastanówmy się jaki procent naszej młodzieży uznaje naukę Kościoła o czystości przedmałżeńskiej? Podobnie w mentalności wielu seks nie musi się wiązać z płodnością, już nie kojarzy się jako droga do poczęcia dziecka. Jest to jedynie zmysłowa przyjemność. Czy nie stąd bierze się nazywanie poczęcia dziecka „wypadkiem przy pracy”? „Wystarczy bowiem, że w minionym czasie spełnialiście wolę pogan i postępowaliście w rozwiązłościach, żądzach (…). Temu też się dziwią, że wy nie płyniecie w tym samym nurcie rozpusty, i źle o was mówią. (1 P 4,3-4). I dziś niejedna matka, broniącą zasad moralnych, słyszy od swoich dzieci, że „jest ze średniowiecza”. Ostatnio do kancelarii przyszła osoba, która na chrzestnych proponowała osoby żyjące w konkubinatach. Sama również żyła w takim stanie. Po wyjaśnieniu jej, że nie mogą być chrzestnymi, odparła: „w jakim świecie ksiądz żyje!”. „Jest rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, bałwochwalstwo, czary, nienawiść, spory, zawiść (…) ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą”. (Ga 4,19-21). Czyż nie z nierządu biorą się niechciane ciąże, a co za tym idzie: aborcje czy dzieci oddane do domów dziecka? Czyż nierząd nie jest powodem stosowania antykoncepcji hormonalnej, pigułek Dzień-po, spirali domacicznej czy pigułki wczesnoporonnej? A wiemy, że stosowanie tego łączy się z zabijaniem poczętego życia ludzkiego. Dokładnie to wyjaśniam w konferencji wygłoszonej podczas oazy: „Wartość ludzkiego życia”. Dziś jesteśmy świadkami społecznego przyzwolenia, nierzadko samych rodziców, na mieszkanie ze sobą bez sakramentalnego małżeństwa. Z punktu widzenia Prawa kościelnego jest to konkubinat, nawet jeśli mają jedynie tzw. ślub cywilny, czyli kontrakt cywilny. Ogromny grzech popełniają rodzice, którzy świadomie na to przyzwalają! „Żeby się lepiej poznali…” Najpierw seks, potem wspólne zamieszkanie, potem dzieci, potem cywilna umowa, a na końcu może ślub kościelny! Wszystko odwrotnie. Oczywiście trzeba wspomnieć również o zgorszeniu wypływającym z tzw. luźnych związków. Związki luźne, konkubinaty czy związki cywilne są pogardą dla małżeństwa, które Pan Jezus podniósł między ochrzczonymi do godności sakramentu! KKK 2355 Prostytucja narusza godność osoby, która oddaje się prostytucji, stając się przedmiotem przyjemności cielesnej kogoś drugiego. Ten, kto płaci, grzeszy ciężko przeciw sobie samemu; niszczy czystość, do której zobowiązuje go chrzest, i znieważa swoje ciało, świątynię Ducha Świętego. Prostytucja stanowi plagę społeczną. Dotyka na ogół kobiety, lecz także mężczyzn, dzieci i młodzież (w dwóch ostatnich przypadkach grzech jest jednocześnie zgorszeniem). Oddawanie się prostytucji jest zawsze grzechem ciężkim, jednak nędza, szantaż i presja społeczna mogą zmniejszyć odpowiedzialność za winę. W Internecie obecne są portale randkowe, w których można się umówić na seks. Wspomnieć trzeba również o procederze sprzedawania dziewictwa przez dziewczyny. Reklamują się w Internecie i sprzedają swoje ciało za pieniądze! Podobnie wynajmowanie pokoju studentkom w zamian za seks. Skala podobnych zjawisk rośnie. KKK 2356 Gwałt oznacza wtargnięcie przemocą w intymność płciową osoby. Jest naruszeniem sprawiedliwości i miłości. Rani on głęboko prawo każdego człowieka do szacunku, wolności oraz integralności fizycznej i moralnej. Wyrządza poważną krzywdę ofierze i może wywrzeć piętno na całym jej życiu. Jest zawsze czynem wewnętrznie złym. Jeszcze poważniejszy jest gwałt popełniony przez rodziców (por. kazirodztwo) lub wychowawców na dzieciach, które są im powierzone (pedofilia). Wiemy o małych dziewczynkach uprowadzonych i wykorzystywanych do rytuałów masońskich i satanistycznych. Tam są rytualnie gwałcone i zabijane! Część nieodnalezionych zgubionych dzieci ginie w takich okolicznościach! KKK 2357 Homoseksualizm oznacza relacje między mężczyznami lub kobietami odczuwającymi pociąg płciowy, wyłączny lub dominujący, do osób tej samej płci. (…) Tradycja, opierając się na Piśmie świętym, przedstawiającym homoseksualizm jako poważne zepsucie, zawsze głosiła, że "akty homoseksualizmu z samej swojej wewnętrznej natury są nieuporządkowane" [Kongregacja Nauki Wiary, dekl. Persona Humana]. Są one sprzeczne z prawem naturalnym; wykluczają z aktu płciowego dar życia. Nie wynikają z prawdziwej komplementarności uczuciowej i płciowej. W żadnym wypadku nie będą mogły zostać zaaprobowane. Osoby, które odnajdują w sobie tendencję homoseksualną, winniśmy obdarzać szacunkiem. Jednak stanowczo potępiać ten grzech, który jest jednym z czterech grzechów wołających o pomstę do nieba (grzech sodomski). Podobnie rozróżnić trzeba tendencję seksualną od aktów seksualnych. Tendencja seksualna może się zrodzić np. w skutek niewłaściwych relacji rodzicielskich, nie musi więc być grzechem. Natomiast czyn jest już grzechem. Nie będziesz obcował z mężczyzną, tak jak się obcuje z kobietą. To jest obrzydliwość! (Kpł 18,22) Wszędzie się wmieszały: (…) zepsucie, niewierność, gwałt, (…) znieprawienie dusz, grzechy przeciwne naturze, rozprzężenie w małżeństwach, cudzołóstwo i rozpusta (Mdr 14,26). I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobizny i obrazy śmiertelnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i płazów. Dlatego wydał ich Bóg poprzez pożądania ich serc na łup nieczystości, tak iż dopuszczali się bezczeszczenia własnych ciał. Prawdę Bożą przemienili oni w kłamstwo i stworzeniu oddawali cześć, i służyli jemu, zamiast służyć Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen. Dlatego to wydał ich Bóg na pastwę bezecnych namiętności: mianowicie kobiety ich przemieniły pożycie zgodne z naturą na przeciwne naturze. Podobnie też i mężczyźni, porzuciwszy normalne współżycie z kobietą, zapałali nawzajem żądzą ku sobie, mężczyźni z mężczyznami uprawiając bezwstyd i na samych sobie ponosząc zapłatę należną za zboczenie. A ponieważ nie uznali za słuszne zachować prawdziwe poznanie Boga, wydał ich Bóg na pastwę na nic niezdatnego rozumu, tak że czynili to, co się nie godzi. (Rz 1,23-28) Dziś również widzimy, jak sklepy z akcesoriami erotycznymi wyrosły jak grzyby po deszczu. To wszystko prowadzi do wyuzdania i zmysłowości. Grzechem sodomskim jest każdy akt seksualny sprzeczny z naturą. Taki jak seks oralny, analny, zoofilia czy inne perwersje seksualne. Grzechy te wołają o pomstę do nieba! Podobnie wielkim grzechem jest transseksualizm, czyli tzw. zmiana płci. ZDRADA MAŁŻEŃSKA, ZDRADA CELIBATU, ŚLUBÓW CZYSTOŚCI Mówił św. J. Vianney w kazaniu: „Zgrzeszyć z osobą wolnego stanu, niezamężną, wcale niekrewną, jest ciężkim występkiem według nauki św. Pawła, jest grzechem, który zamyka niebo, a otwiera przepaści wieczne. Daleko jednak cięższa zachodzi zbrodnia, gdy grzeszy się z osobą zamężną. Jest to bowiem straszna niewierność, która profanuje i unicestwia wszystkie łaski sakramentu małżeństwa; to straszne wiarołomstwo i podeptanie nogami przysiąg, złożonych przy ołtarzu nie tylko w obecności aniołów, lecz także Jezusa Chrystusa! Zbrodnia ta sprowadza przekleństwo na cały dom i parafię. Grzech z osobą niekrewną i niezamężną jest śmiertelnym i gubi nas wiecznie. Kto jednak grzeszy mimo węzłów małżeńskich lub pokrewieństwa, jak np. ojciec z córką, matka z synem, brat z siostrą, brat przyrodni z siostrą przyrodnią, kuzyn z kuzynką, popełnia tak ciężką zbrodnię, że sobie już większej nie można wyobrazić. Drwi sobie bowiem z najświętszych reguł wstydliwości, poniewiera i depcze wszelkie prawa religii i natury. Grzech wreszcie z osobą poświęconą Bogu jest szczytem złego, bo strasznym świętokradztwem”. Również w małżeństwie sakramentalnym istnieje powołanie do czystości. Jest to czystość małżeńska. Akt małżeński musi spełniać dwa cele: otwartość na płodność (aspekt prokreacyjny) i dobro małżonków, czyli aspekt jednoczący. Grzechem ciężkim jest więc celowe ubezpłodnienie aktu małżeńskiego poprzez stosowanie antykoncepcji czy tzw. stosunek przerywany. Jest to wbrew Bożemu zamysłowi zrodzenia potomstwa. Grzechem będzie traktowanie współmałżonka przedmiotowo, na sposób bezwstydny czy perwersyjny. „We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane, gdyż rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg” (Hbr 13,4). A więc grzeszyć rozpustą można także w małżeństwie, popełniając np. grzech sodomski. Podobnie grzechem jest odmawianie powinności małżeńskiej bez powodu, gdyż jest narażaniem współmałżonka na pokusy. "Niech mąż oddaje powinność małżeńską żonie, a żona mężowi. (…) Nie uchylajcie się od współżycia małżeńskiego, chyba za wspólną zgodą i tylko na pewien czas, aby poświęcić się modlitwie. Potem znowu podejmijcie współżycie, aby nie kusił was szatan, wykorzystując waszą niepowściągliwość" (1 Kor 7,3-5). Małżonkowie winni otaczać się szacunkiem i troską. Bez wątpienia cudzołóstwo jest wielkim grzechem przeciw wierności małżeńskiej, której znakiem jest obrączka. Zdrada małżeńska jest pogardą przysięgi małżeńskiej. „Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż! A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa” (Mt 5,27). Przykazanie mówi: „Nie cudzołóż!” oraz „Nie pożądaj żony bliźniego swego!” (por. Wj 20, 14. 17). Cudzołóstwo można popełnić również pożądaniem, oglądaniem pornografii, flirtem... „Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela” (Mt 19,1n). Małżeństwo sakramentalne jest więc nierozerwalne. I tu dramatem są rozwody i ponowne stałe związki. Katechizm mówi w p. 2384: „Fakt zawarcia nowego związku, choćby był uznany przez prawo cywilne, powiększa jeszcze bardziej ciężar rozbicia; stawia bowiem współmałżonka żyjącego w nowym związku w sytuacji publicznego i trwałego cudzołóstwa”. Św. Bazyli Wielki: „Jeśli mąż odłączywszy się od swojej żony, łączy się z inną kobietą, sam jest cudzołożnikiem, ponieważ każe popełnić cudzołóstwo tej kobiecie; także kobieta, która mieszka z nim, jest cudzołożnicą, ponieważ pociągnęła do siebie męża innej żony”. „Proszę księdza, my jesteśmy małżeństwem, ale tylko cywilnym” –nie rozumiem takich słów. Nie nazywajmy konkubinatu i cudzołożnego związku małżeństwem! Dlatego według św. O. Pio rozwód jest „paszportem do piekła”. Już jako piętnastolatek napisał w szkolnym wypracowaniu: „Ach, gdybym był królem! Ile pięknych rzeczy chciałbym dokonać… Przede wszystkim zwalczałbym rozwody, tak upragnione przez wielu złych ludzi, i sprawiłbym, że sakrament małżeństwa byłby szanowany”. Ludzie rozwiedzeni wchodzą więc przeważnie w nowe związki i już cztery osoby żyją w związkach cudzołożnych, dając zgorszenie przede wszystkim dzieciom. Św. Paweł pisze o nierozerwalności małżeństwa: „Tym zaś, którzy trwają w związkach małżeńskich, nakazuję nie ja, lecz Pan: Żona niech nie odchodzi od swego męża! Gdyby zaś odeszła, niech pozostanie samotna albo niech się pojedna ze swym mężem. Mąż również niech nie oddala żony. (…) Żona związana jest tak długo, jak długo żyje jej mąż. Jeżeli mąż umrze, może poślubić kogo chce, byleby w Panu. Szczęśliwsza jednak będzie, jeżeli pozostanie tak, jak jest, zgodnie z moją radą” (1 Kor 7, Temat małżeństwa poruszę dokładniej w kolejnym kazaniu pt.: „Czy istnieją rozwody kościelne?” 3. JAK WALCZYĆ Z GRZECHEM NIECZYSTOŚCI ENERGICZNE ODRZUCANIE POKUS Z pokusą nie można prowadzić jakiegokolwiek dialogu. Schemat grzechu nieczystego jest świetnym przykładem mechanizmu pokusy. Najpierw jest obraz lub myśl, jakieś nieczyste pragnienie, pokusa… Potem wewnętrzna walka, przepychanka, aż w końcu jest decyzja woli. I w tym momencie mówimy o grzechu. Kiedy człowiek podejmuje decyzję o uczynieniu tego grzechu, często już jest za późno. Same obrazy nieczyste, które mogą nam przychodzić na myśl lub trafiać przypadkiem przed nasz wzrok same w sobie nie są grzechem. Dopiero świadomie i dobrowolnie podjęte rozmyślanie nad tym lub czyn z tym związany jest grzechem, bo łączy się z decyzją woli (upodobanie w tych myślach). W tych pokusach do nieczystości diabeł ma potężnego wspomożyciela: popęd seksualny – ogromna siła witalna wpisana w naszą naturę. Realizacja tego popędu łączy się z przyjemnością, co jest przedmiotem tej pokusy. Szatan zawsze ubarwia pokusę. Ukazuje ten czyn jako coś niezwykle przyjemnego. Można to porównać do lawiny. Dopóki jest spokój nic się nie dzieje, ale jak lawina ruszy, jest nie do powstrzymania. Św. Grzegorz Wielki porównuje nieczystość do iskry w słomie, z której powstaje ogień nie do ugaszenia. A św. Hieronim mówi, że grzech nieczysty jest jak wąż, któremu należy zdeptać głowę, jak się tylko ukaże, bo inaczej wypuści śmiertelny jad. UNIKANIE OKAZJI DO GRZECHU, TROSKA O CZYSTOŚĆ SERCA Trzeba uporządkować swoje serce: „Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, […], cudzołóstwa, […], wyuzdanie, […]. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym” (Mk 7, 21-23). „Chcąc zachować tę cnotę, musimy walczyć z pokusami i unikać okazji, jak to czynili święci. Oto Józef, patriarcha, zostawił połowę płaszcza w ręce niegodziwej żony Putyfara, która namawiała go do grzechu i uciekł, nie chcąc obrazić Boga (Rdz 39, 12). Czysta Zuzanna wolała narazić się na śmierć, niż utracić tę cnotę tak miłą Bogu (Dn 13)” – mówił św. Vianney. Pamiętajmy, że im bardziej zaśmiecimy sobie wyobraźnię obrazami, tym trudniej będzie o pokój w sercu i wolność od pokus. Z doświadczeń egzorcystów wiemy, że do nieczystości kuszą demony z najwyższych chórów anielskich. ASCEZA, UMARTWIENIA Jakże ważny w walce z nieczystością jest post. Skoro grzech nieczysty pobudza zmysły, to należy je ujarzmiać. Post od pokarmów, alkoholu, telewizji, Internetu, gazet… Asceza hartuje w walce o anielską cnotę czystości. Święci w obronie tej cnoty używali sposobów nader radykalnych. Np. Św. Benedykt zanurzył się po szyję w ściętej mrozem wodzie, aby w ten sposób ugasić nieczyste żądze. Podkreślić tu należy rolę Ruchu Czystych Serc oraz dwumiesięcznika Miłujcie się, który podejmuje tę tematykę. Niemałą rolę w szerzeniu kultury skromności ma także oazowy Ruch Światło-Życie poprzez Nową Kulturę oraz Krucjatę Wyzwolenia Człowieka. MODLITWA I ŻYCIE SAKRAMENTAMI Św. de Liguori proponował, by codziennie odmawiać modlitwę kolekty z Niepokalanego Poczęcia Najśw. Maryi Panny i dodawać do niej Zdrowaś Maryjo. Św. Vianney codziennie odmawiał akt strzelisty ku czci Niepokalanego Poczęcia Maryi w intencji czystości. Modlitwa do Maryi – Matki Pięknej Miłości i do św. Józefa, których w litaniach wzywamy jako strażników czystości jest więc wielką pomocą. Nabożeństwo do św. Michała Archanioła, Anioła Stróża, czy do dziewic-męczennic: bł. Karoliny Kózkówny, św. Agaty czy św. Filomeny... Cnota niewinności jest darem niebios, dlatego trzeba się o nią modlić! Spowiedź, Komunia św. oraz sakramentalia np. noszenie medalików, szkaplerza… na pewno pomoże w walce o czystość. Jakkolwiek upadlibyśmy, Bóg nam przebaczy w sakramencie spowiedzi i wydźwignie z bagna grzechu! Na koniec posłuchajmy słów św. Jana Pawła II: „Nie lękajcie się żyć wbrew obiegowym opiniom i sprzecznym z Bożym prawem propozycjom. Odwaga wiary wiele kosztuje, ale wy nie możecie przegrać miłości! Nie dajcie się zniewolić! Nie dajcie się uwieść ułudom szczęścia, za które musielibyście zapłacić zbyt wielką cenę, cenę nieuleczalnych często zranień lub nawet złamanego życia! Pragnę wam powtórzyć to, co kiedyś już powiedziałem do młodzieży: «Tylko czyste serce może w pełni kochać Boga! Tylko czyste serce może w pełni dokonać wielkiego dzieła miłości, jakim jest małżeństwo! Tylko czyste serce może w pełni służyć drugiemu. Nie pozwólcie, aby zniszczono waszą przyszłość. Nie pozwólcie odebrać sobie bogactwa miłości. Brońcie waszą wierność; wierność waszych przyszłych rodzin, które założycie w miłości Chrystusa” (Sandomierz, 2002 r.).Ucząc o wadze grzechów wymienia się warunki, jakie muszą zaistnieć, by mówić o grzechu ciężkim (śmiertelnym): poważna materia czynu, pełna świadomość, pełna dobrowolność. Odpowiadając na pytanie „czy to grzech?” można podarować sobie dwa ostatnie. Wystarczy skoncentrować się na pierwszym.
Wskazówki jak się nie spowiadać, czego na spowiedzi unikać, i na co zwrócić szczególną uwagę Zapraszam do odkrywania bogactwa, piękna i głębi sakramentu pojednania z Bogiem (inne określenia:
Seksualność oderwana od miłości staje się przekleństwem i prowadzi do śmierci. Nieczystość to trzeci z grzechów głównych. Pismo Święte stanowczo przestrzega przed nieczystością: „Żaden rozpustnik ani nieczysty nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa” (Ef, 5,5). Nieczystość ma wiele postaci: rozwiązłość, masturbacja, nierząd, pornografia, prostytucja, gwałt, cudzołóstwo, kazirodztwo, pedofilia, współżycie homoseksualne (por. KKK 2351-2359). Nieczystość bywa tak drastyczną krzywdą dla człowieka i tak bardzo rani jego godność, że niektóre formy nieczystości są zakazane nie tylko normami moralnymi i religijnymi, lecz także kodeksem karnym. Gwałty, pedofilia, stręczycielstwo, pornografia dziecięca to przykłady przestępstw, do jakich prowadzi nieczystość. Ciało, popędy, instynkty i sfera seksualna to dary, jakie człowiek otrzymał od Stwórcy. Każdy dar jest zobowiązaniem do posługiwania się nim zgodnie z godnością człowieka. Seksualność przeżywana i wyrażana zgodnie z zamysłem Boga, okazuje się błogosławieństwem i życiem, gdyż jest sposobem wyrażania miłości małżeńskiej i miejscem odpowiedzialnego przekazywania życia. Jednak oderwana od tej podwójnej miłości, seksualność staje się przekleństwem i prowadzi do śmierci, gdyż okazuje się miejscem wyrażania przemocy (do gwałtów włącznie) i przekazywania śmierci (do aborcji i AIDS włącznie). Nic więc dziwnego, że czystości chronią aż dwa przykazania: nie cudzołóż! (VI) i nie pożądaj! (IX). Ludzie cyniczni dążą do promowania najbardziej nawet wyuzdanych form nieczystości. Przykładem może być działalność w Holandii partii politycznej, która dąży do legalizacji pedofilii. Od pewnego czasu na ulicach europejskich miast w marszach „dumy” aktywiści gejowscy publicznie „chwalą się” tym, że kierują się orientacją seksualną, a nie świadomością, miłością i wolnością. Są więc dumni z tego, że zachowują się podobnie do zwierząt, które też mają orientację seksualną i też się nią kierują. Najbardziej zdezorientowani są właśnie ci ludzie, którzy kierują się orientacją seksualną. Coraz częściej nieczystość prezentowana jest w pociągającej szacie „nowoczesności” i „postępu”. Przykładem są tak zwane „wolne związki”, które według cyników i ludzi naiwnych, są „nowoczesną” formą miłości i podstawą do współżycia seksualnego. Tymczasem „wolne związki” to wyrażenie wewnętrznie sprzeczne, które nie ma odpowiednika w rzeczywistości. Nie istnieje ani „kwadratowe koło”, ani „wolny związek”. Posługiwanie się tym terminem oznacza rozpaczliwą próbę ukrycia faktu, że chodzi tu o związki nietrwałe, niewierne, niepłodne i nieodpowiedzialne. Zdarza się i tak, że ktoś niedojrzały godzi się na współżycie z drugą osobą, gdyż myśli, że w ten sposób zdoła „uratować” kogoś, kto przeżywa poważny kryzys, kto czuje się osamotniony i niedoceniony, kto popada w problemy alkoholowe czy narkotykowe, kto oczekuje na „dowód” miłości. Człowiek dojrzały wie, że z miłości można komuś ofiarować czas, siły, zdrowie, a nawet życie doczesne. Nie wolno jednak ofiarować niczego więcej! Nie można „z miłości” poświęcić komuś czystości, godności, świętości czy zbawienia. Nieczystość jest możliwa także w małżeństwie. Pojawia się ona wtedy, gdy któryś z małżonków przestaje okazywać miłość. Łamanie przysięgi małżeńskiej nie zaczyna się bowiem od zdrad czy przemocy (to jest już przestępstwo!), ale od wycofania znaków miłości, cierpliwości i czułości. Każda forma nieczystości prowadzi do zerwania więzi z Bogiem, z samym sobą i z innymi ludźmi. Nieczysta seksualność niszczy wolność, zabija radość życia i prowadzi do egoizmu. Właśnie dlatego Biblia w sposób wyjątkowo twardy przestrzega przed grzechami nieczystymi: „Ktokolwiek cudzołoży z żoną bliźniego, będzie ukarany śmiercią” (Kpł 20, 10). Także Nowy Testament formułuje radykalne przestrogi: „O nierządzie zaś i wszelkiej nieczystości (...) niechaj nawet mowy nie będzie wśród was” (Ef 5,3). „Nie łudźcie się! Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwiąźli, ani mężczyźni współżyjący ze sobą (...) nie odziedziczą królestwa Bożego” (1 Kor 6, 9-10). Pismo Święte wyjaśnia, że nieczyste zachowania mają swe źródło w nieczystym duchu, w sercu człowieka: „Co wychodzi z człowieka, to czyni go nieczystym” (Mt 7,20). Źródłem grzechu nie jest ciało czy popęd, a jedynie świadomy i wolny człowiek. Właśnie dlatego spontaniczne i nie prowokowane myśli, wyobrażenia czy pokusy seksualne nie stanowią winy moralnej. Trzeba zatem odróżniać spontaniczne odczucie podniecenia od świadomej postawy pożądania. W dziedzinie krzywd seksualnych istnieje nierówny rachunek krzywd między mężczyznami a kobietami. Kobiecie jest łatwiej zapanować nad swoją seksualnością, gdyż zwykle odczuwa ona raczej pragnienie bliskości i czułości niż podniecenie czy pożądanie. Właśnie dlatego Jezus stawia mężczyznom radykalne wymagania: „Słyszeliście, że powiedziano: . A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił cudzołóstwa” (Mt 5, 27-28). Biblia podaje jednakowe normy i wymagania wobec kobiet i mężczyzn w sferze seksualnej. Jeśli mężczyźni oceniają ostrzej kobiety niż samych siebie za ewentualne uchybienia w tej dziedzinie, to taka postawa świadczy o zatwardziałości ich serc. Większość form nieczystości przynosi nieodwracalne skutki. Prowadzi do pustki duchowej, do uzależnień i popadania w rozpacz. Nieczystość może aż tak bardzo zniewalać, że dla chwili przyjemności seksualnej niektórzy ludzie poświęcają swoje sumienie, rodzinę, zdrowie, wolność, a nawet życie. Częstą konsekwencją grzechów nieczystych jest demoralizowanie i gorszenie innych osób, zwłaszcza dzieci i młodzieży, a także oszukiwanie samego siebie. Dla przykładu, ludzie popadający w nieczystość - wbrew empirycznym faktom! - wmawiają sobie, że prezerwatywy dają „bezpieczny” seks (w rzeczywistości nie chronią nawet przed zakażeniem, a tym bardziej przed grzechem!) lub że sięganie po zbędne hormony (antykoncepcja) nie niszczy zdrowia. Człowiek nieczysty chowa się przed Bogiem i w coraz bardziej prymitywny sposób odnosi się do innych osób i do samego siebie. Niszczy zdrowie fizyczne, moralne i duchowe. Właśnie ze względu na bolesne skutki nieczystości we wszystkich epokach Kościół podkreślał wagę wychowania w czystości i wielką wartość cnoty czystości. Najpewniejszą ochroną przed grzechami nieczystymi jest świadomość, że miłość bez seksualności wystarczy do szczęścia, ale seksualność bez miłości nie wystarczy do szczęścia nigdy. Uchronienie lub uwolnienie się od nieczystości staje się możliwe nie z powodu lęku przed konsekwencjami grzechu, lecz ze względu na godność człowieka i powołanie do miłości: „Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała” (Łk 7, 47). Czystość nie jest zrozumiała, ani możliwa dla tych, którzy nie kochają. Właśnie dlatego nie ma czystości bez miłości. Prawdziwa miłość jest zawsze czysta i nie ma nic do ukrycia. Czystość to bycie darem dla drugiej osoby, a nieczystość to bycie złodziejem, który chce wykraść komuś godność i niewinność tak, jak złodziej usiłuje wykraść rzeczy, które do niego nie należą. Seksualność czysta to spotkanie dwóch osób, połączonych miłością małżeńską, a seksualność nieczysta to spotkanie dwóch popędów lub popędu z uległością. Czystość nie wynika z lęku przed ciałem, seksualnością czy przyjemnością, lecz z postawienia na pierwszym miejscu osoby i jej godności. Osoba jest bezcenna i dlatego jedynym właściwym odniesieniem do niej jest miłość oczyszczona z pożądania. Czystość to świadomość, że miłość nie jest chwilową namiętnością, lecz nieodwołalnym darem na zawsze. Czystość chroni człowieka przed pokusą, by używać osobę jako środka, a nie jako celu. Człowiek czysty wie, że wartość osoby nieskończenie przewyższa wartość przyjemności! Bóg stworzył nas po to, byśmy kochali i szukali radości, a nie po to, byśmy pożądali i szukali jedynie przyjemności. „Czystość domaga się osiągnięcia panowania nad sobą, które jest pedagogią ludzkiej wolności. Alternatywa jest oczywista: albo człowiek panuje nad swymi namiętnościami i osiąga pokój, albo pozwala zniewolić się przez nie i staje się nieszczęśliwy” (KKK 2339). Czystość oznacza integrację osoby (jestem panem siebie) i integrację daru (ofiaruję ci to, co tobie jest potrzebne do świętości). Nieczystość jest zawsze formą kradzieży, w której fałszywy „ofiarodawca” szuka nie tego, co służy świętości i szczęściu tej drugiej osoby, ale tego, co jest jemu miłe, co zaspokaja jego popędy, instynkty czy potrzeby emocjonalne. „Czystość prowadzi tego, kto ją praktykuje, do stawania się wobec bliźniego świadkiem wierności i czułości Boga” (KKK 2346). Czystość motywowana miłością najpiękniej rozwija się i wyraża w przyjaźni. Podobnie, jak przyjaźń, czystość jest nieocenionym skarbem oraz niezawodną inwestycją w miłość w doczesności i wieczności. opr. mg/mg
Jak więc spowiadać z aborcji? Przede wszystkim ze strony spowiednika potrzebna jest ogromna delikatność. Jeśli ma się do czynienia z takim wyznaniem ze strony kobiety, to najczęściej jest to już przez nią przeżyte, nie ma zaskoczenia typu: „co ksiądz mówi, to naprawdę jest grzech? No to OK, to i z tego też się wyspowiadam”.Najczęstsze grzechy, które popełniamy w konfesjonale. Ty też możesz je mieć na sumieniu. Oto typowe błędy przy spowiedzi Powinnością każdego wiernego jest spowiedź. Sobór laterański IV w 1215 roku wprowadził przepisy, które funkcjonują po dzień dzisiejszy. Zgodnie z nimi każdy... 30 marca 2021, 15:23 Najczęstsze grzechy, które popełniamy w konfesjonale. Ty też możesz je mieć na sumieniu. Oto typowe błędy przy spowiedzi Powinnością każdego wiernego jest spowiedź. Sobór laterański IV w 1215 roku wprowadził przepisy, które funkcjonują po dzień dzisiejszy. Zgodnie z nimi każdy... 18 marca 2021, 10:15 Spowiedź: nowe grzechy. Z czego powinieneś się wyspowiadać? [LISTA NOWYCH GRZECHÓW] Zastanawiasz się z czego powinieneś się wyspowiadać? Sprawdź listę nowych grzechów! W związku z epidemią niektóre kościoły ogłosiły, że są zamknięte, w... 31 marca 2020, 16:11 Jest siedem nowych grzechów. Ważne przed spowiedzią wielkanocną Z czego się spowiadać? Siedem grzechów nowych, czyli o czym warto pamiętać w rachunku sumienia przed spowiedzią wielkanocną. Listę siedmiu grzechów nowych... 19 kwietnia 2019, 19:38 Z czego powinniśmy się spowiadać: oto nowe grzechy! Grzechy, o których nie mieliście pojęcia. Czy na pewno wiecie, z czego należy się wyspowiadać? Za jakie przewinienia nie otrzymacie rozgrzeszenia? Jakie są nowe... 5 lutego 2019, 8:37 Grzechy, o których nie mieliście pojęcia. Z czego należy się wyspowiadać? Za te nie otrzymasz rozgrzeszenia Grzechy, o których nie mieliście pojęcia. Czy na pewno wiecie, z czego należy się wyspowiadać w 2018 roku? Za jakie przewinienia nie otrzymacie rozgrzeszenia?... 17 grudnia 2018, 17:43 Grzechy, o których nie mieliście pojęcia. Z czego należy się wyspowiadać, a za co nie otrzymasz rozgrzeszenia? [LISTA GRZECHÓW] Grzechy, o których nie mieliście pojęcia. Czy na pewno wiecie, z czego należy się wyspowiadać? Za jakie przewinienia nie otrzymacie rozgrzeszenia? Jakie są nowe... 1 grudnia 2018, 10:00 Grzechy, o których nie mieliście pojęcia - z czego należy się wyspowiadać? Spowiedź 2018. Grzechy, o których nie mieliście pojęcia. - Świat ewoluuje, dawniej nie mieliśmy do czynienia np. z ekologią - wyrzucanie śmieci było czymś... 29 marca 2018, 20:08 Grzechy, o których nie mieliście pojęcia - z czego należy się wyspowiadać? Spowiedź 2018. Grzechy, o których nie mieliście pojęcia. 29 marca 2018, 13:44 Grzechy, o których nie mieliście pojęcia - z czego należy się wyspowiadać? Spowiedź 2018. Grzechy, o których nie mieliście pojęcia. - Świat ewoluuje, dawniej nie mieliśmy do czynienia np. z ekologią - wyrzucanie śmieci było czymś... 29 marca 2018, 12:40 Wielkanoc 2018. Nowe grzechy. Z czego też trzeba się teraz spowiadać? [LISTA] Kościół idzie z czasem, postępem i osiągnięciami. Efektem tego jest zaktualizowana lista grzechów ciężkich, w których bierze się pod lupę uczynki 25 marca 2018, 13:26 Spowiedź: nowe grzechy. Z czego powinieneś się wyspowiadać? [LISTA NOWYCH GRZECHÓW] W Wielkim poście wielu katolików przystąpi do sakramentu spowiedzi świętej. Zastanawiasz się z czego powinieneś się wyspowiadać? Sprawdź listę nowych grzechów,... 24 marca 2018, 14:18 Hejtowanie, mobbing, zatruwanie środowiska. Z czego trzeba się spowiadać? W wielkim tygodniu wielu katolików przystąpi do spowiedzi przed Świętami Wielkiej Nocy. Wtedy istotny będzie rachunek sumienia. Robiąc go, należy znać nowe... 12 kwietnia 2017, 14:36 Ksiądz będzie bezwzględny. Za te grzechy nie dostaniesz rozgrzeszenia. Lista grzechów ciężkich, których nie rozgrzeszy żaden ksiądz Są takie przypadki, że ksiądz nie ma wyjścia i nie może rozgrzeszyć wiernego. Nawet, gdy ten wyzna mu grzech, żałuje i chce zadośćuczynić. Bynajmniej nie są to... 23 lipca 2022, 9:41 Gdzie wyspowiadać się w Wielki Piątek i Wielką Sobotę? Kościoły w Nysie [2022] Spowiedź jest istotnym elementem dobrego przygotowania do Świąt Wielkanocnych. Niektórzy do ostatniej chwili odkładają przystąpienie do sakramentu pokuty.... 15 kwietnia 2022, 10:34 Pięć warunków dobrej spowiedzi i ich znaczenie. Jak się spowiadać? Jak przygotować się do spowiedzi? Pięć warunków dobrej spowiedzi to pewnego rodzaju zasady, które powinien znać każdy katolik, który chce jak najlepiej się wyspowiadać. Jest to 5 etapów, które... 15 kwietnia 2022, 6:47 Spowiedź wielkanocna 2022 w woj. śląskim. Kiedy i gdzie spowiadają w Wielkim Tygodniu? Dyżury w konfesjonałach [PARAFIE, DATY, GODZINY] Dla tych, którzy z z jakichś względów nie mogli lub nie chcieli pójść do spowiedzi wcześniej, przygotowaliśmy informację o godzinach spowiedzi w województwie... 14 kwietnia 2022, 16:20 Sakrament pokuty przed Wielkanocą. W tych kościołach w Jaśle i okolicy możesz się jeszcze wyspowiadać Wierni, którzy jeszcze nie udali się do spowiedzi przed zbliżającymi się świętami wielkanocnymi mają na to ostatni dzwonek. Sprawdziliśmy, w których kościołach... 13 kwietnia 2022, 15:08 Sprawdź gdzie w Sanoku i Zagórzu można się jeszcze wyspowiadać przed świętami [Lista] Do świąt Wielkanocnych zostało już niewiele czasu. Nie wszyscy jeszcze skorzystali ze spowiedzi. Sprawdziliśmy w jakich godzinach i parafiach w Sanoku i Zagórzu... 13 kwietnia 2022, 13:33 Spowiedź Wielkopostna w Jarosławiu. W których kościołach można się wyspowiadać w Wielkim Tygodniu? [LISTA] Okres Wielkiego Tygodnia, przed Wielkanocą, to czas, gdy w kościołach odbywa się spowiedź wielkopostna. Sprawdźcie w galerii terminy (dni i godziny) spowiedzi w... 13 kwietnia 2022, 9:29 Jak się dobrze wyspowiadać? Przeczytajcie rady spowiednika Spowiedź przedświąteczna to dla wielu wiernych stresująca chwila. Mamy różne obawy i opory. Szczególnie, gdy długo do niej nie przystępowaliśmy. Wątpliwości... 13 kwietnia 2022, 8:17 Oto najnowsze grzechy w kościele - poznaj LISTĘ! Wiedziałeś o nich? Spowiedź wielkanocna 2022 WIELKANOC 2022. Katolicy tradycyjnie tłumnie wybierają się do spowiedzi przed Wielkanocą, aby podczas uroczystych mszy świętych móc przystąpić do komunii... 13 kwietnia 2022, 7:25Jeżeli celowo nie wyjawiamy księdzu jakiegoś grzechu i przystępujemy do komunii św, narażamy się na popełnienie śmiertelnego grzechu świętokradztwa. Kwestia zadośćuczynienia Zgodnie z pięcioma warunkami dobrej spowiedzi, rozgrzeszenie jest całkowite tylko wtedy, gdy zadośćuczynimy popełnione grzechy.
Czasami pojawia się wprost wątpliwość i penitenci też ją wyrażają, że po rachunku sumienia coś ich męczy, a nie wiedzą, jak to powiedzieć. Pamiętajmy, że spowiednik to jest ktoś, kto jest po naszej stronie, a nie przeciwko nam. W sakramencie pokuty jest wielka koalicja przeciwko grzechowi w składzie: Bóg, Kościół, spowiednik i ja. Jeśli nie wiemy, co powiedzieć, mówmy tak, jak potrafimy, ewentualnie zastrzegając, że nie wiemy, czy dobrze powiemy, ale tak to przeżywamy i tak rozumiemy. Oczywiście będą też takie grzechy, które będzie nam wstyd powiedzieć do lustra, a co dopiero w konfesjonale. Dlatego ważne jest, by przed ich wyznaniem pomodlić się przy rachunku sumienia. Miejmy świadomość, że swój grzech powierzamy Bogu miłosiernemu, a kapłan Go tylko reprezentuje. Jest ważny, ale to Bóg wybacza nam grzechy. Nie warto kombinować, mówiąc tak, że ksiądz nie zrozumie i przepchnie się coś bokiem. Nie o to chodzi! Bóg patrzy na mnie z miłością i mnie przyjmie, wystarczy, że stanę przed Nim w prawdzie. Żal za grzechy nie musi być emocjonalny, nie muszą mi ciurkiem cieknąć łzy. Żal za grzechy w rozumieniu teologicznym to postawa woli. Nie chcę tego, Boże, ze względu na to, że Ty tego nie chcesz, że Ty uważasz to za zło, że to jest sprzeczne z Twoją Ewangelią. * * * Tekst pochodzi z bardzo przydatnej książki ojca Śliwińskiego. Nie bój się więcej spowiedzi i przeczytaj "Rachunek sumienia z o. Jordanem" >> Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.
W czasie spowiedzi zastanawiasz się, czy powiedzieć "lekkie grzechy"? Nie wiesz, jak często trzeba chodzić do spowiedzi? Poznaj opinię eksperta. 1. Jak często należy się spowiadać? Czy jest jakiś najlepszy czas na spowiedź? Czy lepiej się spowiadać w okresach, gdy Kościół zachęca nas do tego, na przykład w pierwsze piątki miesiąca? Czy to ma wpływ na jakość spowiedzi? Zawsze wyznacznikiem jest tu przede wszystkim mój stan duchowy. Jeśli popełniłem grzech ciężki, to Kościół będzie mnie zapraszał, bym jak najszybciej wrócił do stołu eucharystycznego. Im szybciej się "ogarnę" duchowo i będę w stanie pójść do spowiedzi, tym lepiej. Degradujące działanie grzechu ciężkiego będzie krócej trwało. Natomiast w sensie rozwoju duchowego, jeżeli nie chodzi o spowiadanie się z grzechów ciężkich, ale z grzechów lekkich, i zależy nam na postępie duchowym, to najlepiej omówić to ze stałym spowiednikiem, jeśli go mamy. Mogą bowiem być różne okresy w życiu duchowym, gdy człowiek już intensywnie próbuje się rozwijać. Czasami bywa tak, że spowiedź jest potrzebna co dwa tygodnie, czasami rzadziej, więc warto o tym spokojnie ze stałym spowiednikiem pogadać. 2. Czy trzeba spowiadać się z "lekkich grzechów"? Jeśli tylko grzech ciężki odgradza nas od przystępowania do Eucharystii, to jaki jest sens spowiadania się z grzechów lekkich? Święty Jan XXIII w swoim dzienniku zapisał, że chyba nigdy w życiu nie popełnił grzechu ciężkiego. Zatem zasadniczo wystarczyłoby mu regularne uczestniczenie w Eucharystii, która gładzi grzechy lekkie. W takich przypadkach spowiedź stanowi wyraz pobożności takiego człowieka lub ma dla niego wymiar formacyjny. Pamiętajmy, że sakrament pokuty to doświadczenie łaski! To nie tylko oczyszczenie. W tym sakramencie otrzymujemy też łaskę do tego, żeby trwać w dobru. Bóg nie tylko nam przebacza, lecz również nas wzmacnia. Spowiedź zawsze jest spotkaniem z Bogiem działającym i stanowi wyraz miłości: "Chcę być jeszcze bardziej dla Ciebie, Boże, więc chcę odrzucić nie tylko te grzechy, które mnie odrywają od Ciebie, ale też grzechy powszednie, które są niewiernością wobec Ciebie". 3. Dlaczego Kościół mówi o spowiedzi raz do roku w okresie Wielkanocnym? Jaki jest więc sens chodzenia do spowiedzi, jeśli nie ma najpierw tej relacji, jeśli w powszechnej świadomości wiernych nakaz dorocznej spowiedzi wielkanocnej nie idzie w parze z utrzymywaniem relacji z Bogiem żywym? Przykazanie kościelne, które obliguje do spowiedzi w każdym roku, pojawiło się w określonym czasie, kiedy nie spowiadano się prawie wcale albo bardzo rzadko. Miało ono de facto zachęcić do tego, żeby ten sakrament zupełnie nie wypadł z życia chrześcijanina. W średniowieczu ustanowiono wymóg absolutnego minimum, a dzisiaj to minimum wielu traktuje jako maksimum. W oczach części wiernych jest to poprzeczka zawieszona tak wysoko, że po jej przeskoczeniu od razu czują się dobrymi chrześcijanami. Praktyka częstszej spowiedzi, a co za tym idzie częstszej Komunii, domaga się reanimacji. 4. Czy częste spowiadanie się może być zagrożeniem? Do spowiedzi wierni często idą nie dlatego, że uwiera ich grzech. Powodem jest choćby jakaś rodzinna okazja: msza imieninowa rodzica albo chrzest kuzyna, a wtedy wypada przystąpić do Komunii. Inną praktyką bywa tak regularna spowiedź, że sam jej rytm sprawia, że dopiero poszukuje się w życiu grzechu niejako pod presją, że oto nadszedł pierwszy piątek miesiąca. Myślę, że pewna regularność może przynieść coś dobrego. Uczy przede wszystkim tego, że taki regularny rachunek sumienia z zamkniętego odcinka czasu jest dokładniejszy. Nawet jeśli jest naznaczony rutyną, to mam szansę prędzej coś odkryć niż w przypadku długich odcinków czasu. Oczywiście, można dyskutować, jaka ma być częstotliwość spowiedzi. Ważne przy tym jest to, żeby nie traktować spowiedzi jako rodzaju wierszyka, który odklepuję. Jeżeli ciągle mówię te same zdania, nie widzę żadnych innych aspektów życia, to może dotyka mnie jakaś rutyna czy formalizm. Wtedy zachęcałbym albo do poszukania innej formuły rachunku sumienia, albo do zapytania spowiednika, co mogę zrobić, bo dostrzegam u siebie zgubną dla wiary rutynę. Więcej przydatnych informacji o spowiedzi znajdziesz w książce: "Spowiedź nie musi bardzo boleć" Piotra Jordana Śliwińskiego OFM Cap.
Rozumiem, że boisz się pójść do spowiedzi. Czujesz w sobie strach, wstyd lub zakłopotanie. Jezus pragnie uwolnić nas z grzechu. Jeśli to czytasz to w głębi serca chcesz uwolnić się z grzechu. Bądź pokorny w pełnym tego słowa znaczeniu. Pozwól, aby Jezus kochał Cię tak, jak ty Jego kochasz przez sakrament pojednania.